సాక్షాత్తు దేవదేవుడైన శ్రీకృష్ణుడు అండగా ఉండగా సర్వభూమండలాన్ని గెలిచి పరిపాలించిన ధర్మరాజు వంశంలో పరిక్షీత్ పుట్టాడు. పాముకాటుకి బలయ్యాడు. జనమేజయుడు పుట్టాడు, తండ్రికి జరిగిన పరాభవానికి సర్పయాగం చేసి ఋణం తీరుచుకున్నాడు.
పాముల జాతి అంతా ఎక్కడ నాశనం అవుతుందేమో అని ఆస్థికుడిని పంపించి యజ్ఞం ఆపించారు దేవతలు. యజ్ఞం మధ్యలో ఆగిన అనంతరం జనమేజయుడు మహాభారత గ్రంథం మనకి అందేలా చేశాడు. జనమేజయుడి తరువాత అతని సంతానం, అతని వంశ పురుషులు ఎక్కడ ఉన్నారో ఎలా ఉన్నారో ఎవరికీ ఆవాహన లేదు. కౌరవులు పిల్లలతో సహా సర్వనాశనం అయిపోయారు. కాని ఒక్కడు మిగిలాడు. అతను ఏమయ్యాడో కూడా ఎవరికీ తెలీదు. అతడి తరువాత తరం మాట అదో తెలియని ప్రశ్న..
నీకులంలో గొప్పవాళ్ళు పుడితే నువ్వు గొప్పవాడివి కాదు,
నీకులంలో ధర్మరాజు పుడితే నువ్వు ధర్మరాజు కాలేవు, నీకులంలో ఓ మహానుభావుడు పుట్టినంత మాత్రం చేత నువ్వు మహానుభావుడివి అవ్వవు. గాంధి పేరు పెట్టుకున్న వారందరూ మహాత్ములు కాలేరు, గాడ్సే పేరు పెట్టుకున్నంత మాత్రం చేత హత్యలు చేయరు.
ఇక్కడ ఎవడి అర్హత వాడిదే. ఎవడి గొప్ప వాడిదే! ఒక విషయంలో విజయం సాధించినంత మాత్రం చేత జీవితకాలం ఆవిజయం నీ వెంట ఉండదు. మరుక్షణంలోనే వేరొక విజయం కోసం పరుగులు పెట్టాల్సిందే.
టీం ఇండియా చారిత్రాత్మ విజయం సాధిస్తే అది అప్పటికే పరిమితం, మళ్ళి అడల్సిందే గెలవాల్సిందే.
ఒకసారి గెలిచి 100 సంవత్సరాలు చెప్పుకోవడానికి జనానికి గుర్తుండదు. అనుక్షణం నీ గెలుపునే అడుగుతారు, ఓడితే తిడతారు.
ఎప్పుడు ఓడేవాడు విజయం వస్తే సంబరం చేసుకోవచ్చేమో కాని ఎప్పుడూ విజయం సాధించేవాడు ఓడిపోతే తట్టుకోలేడు. గెలుపు కోసం ఎన్ని అడ్డదారులు అయినా తొక్కుతాడు. అదే ఓడే వాడికి గెలిచేవాడికి తేడా!
ఎప్పటికప్పుడు నిన్ను నువ్వు నిరూపించుకోవలసిందే.. ధర్మరాజు అంత అవసరంలేదు.
కనీసం నీముందు నీతరువాతి తరాలకైన తెలిసేలా ఉండాలి. అంతేతప్ప కులాల కుమ్ములాటలతో, మత పిచ్చితో అల్లరి కాకూడదు.
ఒకప్పుడు ఎవరైనా కులం కాని కులంవారు ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుంటే తాళి మెడలో పడడమే ఆలస్యం "నాకూతురు చచ్చిపోయింది" అనుకొని వదిలేసేవారు. కొన్నాళ్ళకి అహం దిగాక మళ్ళి కలుసుకొనే వారు. ఈరోజుల్లో ఆపరిస్థితి కనబడడం లేదు. కులపరువు కోసం తాళి కట్టినా, కట్టించుకున్నా నిర్దాక్షిణ్యంగా కూతురు కొడుకు అనే తేడా లేకుండా చంపేస్తున్నారు. అంతలా మారిపోయింది కులపిచ్చి..
నీకులంలో గొప్పవాళ్ళు పుడితే నువ్వు గొప్పవాడివి కాదు,
నీకులంలో ధర్మరాజు పుడితే నువ్వు ధర్మరాజు కాలేవు, నీకులంలో ఓ మహానుభావుడు పుట్టినంత మాత్రం చేత నువ్వు మహానుభావుడివి అవ్వవు. గాంధి పేరు పెట్టుకున్న వారందరూ మహాత్ములు కాలేరు, గాడ్సే పేరు పెట్టుకున్నంత మాత్రం చేత హత్యలు చేయరు.
ఇక్కడ ఎవడి అర్హత వాడిదే. ఎవడి గొప్ప వాడిదే! ఒక విషయంలో విజయం సాధించినంత మాత్రం చేత జీవితకాలం ఆవిజయం నీ వెంట ఉండదు. మరుక్షణంలోనే వేరొక విజయం కోసం పరుగులు పెట్టాల్సిందే.
టీం ఇండియా చారిత్రాత్మ విజయం సాధిస్తే అది అప్పటికే పరిమితం, మళ్ళి అడల్సిందే గెలవాల్సిందే.
ఒకసారి గెలిచి 100 సంవత్సరాలు చెప్పుకోవడానికి జనానికి గుర్తుండదు. అనుక్షణం నీ గెలుపునే అడుగుతారు, ఓడితే తిడతారు.
ఎప్పుడు ఓడేవాడు విజయం వస్తే సంబరం చేసుకోవచ్చేమో కాని ఎప్పుడూ విజయం సాధించేవాడు ఓడిపోతే తట్టుకోలేడు. గెలుపు కోసం ఎన్ని అడ్డదారులు అయినా తొక్కుతాడు. అదే ఓడే వాడికి గెలిచేవాడికి తేడా!
ఎప్పటికప్పుడు నిన్ను నువ్వు నిరూపించుకోవలసిందే.. ధర్మరాజు అంత అవసరంలేదు.
కనీసం నీముందు నీతరువాతి తరాలకైన తెలిసేలా ఉండాలి. అంతేతప్ప కులాల కుమ్ములాటలతో, మత పిచ్చితో అల్లరి కాకూడదు.
ఒకప్పుడు ఎవరైనా కులం కాని కులంవారు ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుంటే తాళి మెడలో పడడమే ఆలస్యం "నాకూతురు చచ్చిపోయింది" అనుకొని వదిలేసేవారు. కొన్నాళ్ళకి అహం దిగాక మళ్ళి కలుసుకొనే వారు. ఈరోజుల్లో ఆపరిస్థితి కనబడడం లేదు. కులపరువు కోసం తాళి కట్టినా, కట్టించుకున్నా నిర్దాక్షిణ్యంగా కూతురు కొడుకు అనే తేడా లేకుండా చంపేస్తున్నారు. అంతలా మారిపోయింది కులపిచ్చి..
No comments:
Post a Comment